*SEVMİŞTİ LİMANI

 

 

Dost nehirden
Yeni bir gemi geçti
Özlemlerini bıraktı
Yenilmiş yalnızlıklarda.

Kır çiçekleri gibi
Dağıldı yeşilliklerde
Özgürce,
Bir öykünün acı rüzgârlarında
Unutuldu.

Kentin bir yanan bir sönen
Işıklarına sarıldı,
Eski dost şarkılarda ağladı.
Yürüdü, yürüdü
Geceler bitmedi.

Limandan yavaşça uzaklaştı
Yorgun yüreğini,
Hüzünlerini, sevinçlerini
Bahar dallarına taktı.

Kırıldı güzelliklerde
Birdenbire sevgisi,
Geminin ışıkları kayboldu
Yazgısında.

Bir gülün sabah uyanışında
Kimseler bilemedi
Ne zaman, nerede
Demir attı.

 

Sevim YAZAR