*AŞKI HEP UZAKTAN SEVDİK...

“Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar

ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. 

Ve sırf dardı diye kafalar, 

düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik, 

sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik...”

Charles Bukowski

*RENKLİ BALONLAR

Ne derin burkuluştu o

Acısı mutluluğun en güzeli

Aşk\'tan bahsediyorum anlıyor musunuz?

Mutluluğu bir başka şeydi onun.

O bahar sabahları kadar ılık,

Utangaç öpüşler kadar gizli,

Onaltı yaş kader güzel,

Taze menekşeler gibi körpe,

Susuz rakı gibi acı

Aşk\'tan bahsediyorum anlıyor musunuz?

Sizin de unutulmuş mektuplarınız var mı?

Siz de resim sakladınız mı dolabınızda?

Siz de sevdiniz mi?

N e başka bir özleyişti o..

Pencere camlarında akşam güneşi

Gözbebeklerinizde bır damla bulut

Kitaplarınızın arasında kuruttuğunuz çiçek

Kalbinizi gagalayan küçük kuşunuz.

O\'nun ismi, O\'nun sesi, O\'nun resmi.

Renkli balonlar gibi uçuşunuz

Sonra.... sonra kaskatı gerçekler

Bir masal kahramanısınız yapayalnız

Umutlar kaf dağının ardında kalmış

Parça parça kırılıvermiş dünyanız.

Bir sigara içimi kadarmış deli gençlik

Aşk bir nefes dumanmış.

Şarkılar başka türlü ağlatmış sizi:

\"Meğer sevmek de boş şeymiş,

\"Meğer vuslat da bir anmış.\"

Şemsi BELLİ

*YALNIZ SANA YAZILMIŞ ŞİİR

Bilmem ne yükünün kervanı geldi

Şiirime düştü kuş ağıtları

Dedi gam dağıdır Kerem yükledi

Al kana boyadı ak kâğıtları

Güvercin pırıltılarından düşler çıkarmanın ustası

adımı bir bakışta değiştiren elem

Yâni dağ gibi yüreklerle söyleşen şiir

çeşmelerden düşler çıkarmanın ustası

Bir buluttan alıp ötekine damlayan hüzün

Ellerini göğsüme uzat al içimi değiştir

Ellerini ellerime almadan

Yüreğinin hallerini sormadan

Düşler görüp huylarını bilmeden

Yoluna düşürdüm sözden atları

Büyüttüğün sevda ağıtlarını unut türküler söyle

Sesini şiirlere söylet, şiirlerine hasretini

Düşlerinde yeni sabahlar gör

yanına ister beni al ister şiirlerimi

Her söz sana uzatır kendini

Şiirdeki her ses senin

Seni söylemeye daha vakit var

Seninle kaldırmaya şiirin duvaklarını

elini arar sabrın kırk düğüm ötesinde yeşeren

Yaşamayı eteklerinden tutar sesindeki ışık

Bir de içimizde hasretin demirden parmaklarını

Ak alnına yazdım hasret sözünü

Söyleyelim aşk halinin azını

Fırsat vermez felek görsek yüzünü

Bin yıla döndürür bir saatleri

M. Ragıp KARCI

*SÖZ

yazılsam ayrılığın menziline 

söz nereye uçar 

yalnızlık nereye sensiz 

nereye acılar 

nereye uçar gökyüzü 

ses nereye uçar 

öyle sevmişim ki seni 

ölüm nereye bensiz

Refik DURBAŞ

*GÖZLERİN GÖKYÜZÜNDE BİR DOLUNAY

diyelim ki sessiz gecede poyraz 

sis çökmüş o heybetli dağlara 

yurdun da kar altında, gözlerin gök- 

yüzünde bir dolunay 

diyelim ki sınamışsın uzaklığın ihanetini 

seslere çarpmış sesin 

ama ulaşmamış nefesin 

diyelim ki şarabın dökülmüş, suların kesik 

bu hayat seni bir oyuncak sanıyor 

diyelim ki sana çıldırmak yasak, sana ağlamak 

yasak, yarın yasak, düş yasak sana 

diyelim ki üşüyorsun kısacık bir ömrün sığınağında 

bir çay bile ısmarlamıyor hayat! 

diyelim ki lekesiz hiçbir şey kalmamış artık 

sis çökmüş güvendiğin dağlara... 

kederli bir süvari ol 

orda! sen orda 

bırakma atını mahmuzlamaktan 

bıkma bu puştlar panayırında 

berrak nehirler aramaktan! 

yaslı bir kışa rehin düşse de günler 

kalbindeki tomurcuğu bahara büyüt 

o tomurcuk düşlerin yağmuruyla ıslansın 

(o tomurcuklar ki bahçedir bir gün insanlığa güllerden 

hep ilenç mi? 

sevinçler de devşirmeli bu ayaz mevsimlerden!) 

çünkü her insan bir limandır baş ucunda tekneler 

çünkü herkesin hüznü kocaman, aşkları dalgın 

kimi kesik, kanıyor şah damarından 

kimi bozgunda yetim dervişan 

kimi aşklarıyla, düşleriyle perişan 

(yamalı yerlerinde 

kanıyor hayat 

tutunduğun yerlerinden 

soluyor hayat...) 

bu yüzden salıver düşlerini kendi uğruna yansın 

salıver düşlerini ateşlere abansın! 

tutunduğun yerlerinden solarken hayat 

bıkma atını mahmuzlamaktan 

bıkma sendeki insan için 

derin uçurumlar arşınlamaktan... 

yaslı bir kışa rehin düşse de günler 

bir gün rüzgar esecektir suların serinliğinden 

bir gün kırlangıçlar da geçecektir göğün genişliğinden 

yaslı bir kışa rehin düşse de günler kalbindeki tomurcuğu bahara büyüt 

o tomurcuk düşlerinin yağmuruyla ıslansın 

çünkü senin de bir ütopyan varsa, 

insansın...

Yılmaz ODABAŞI

*GİTMEK

gün gelir insan anlayıverir
tek başına yaşlanan bir ağaç olduğunu
o yüzden kederi yazmak isteyebilir
rüzgarın gövdesinde açtığı yaralara

sonbaharda şaşarak öğrenirsin
yaprakların rengine inanmamayı
ve zamanın o müthiş yalanını
o müthiş yalanını tutkunun, ihtirasın
anların, anıların,
çılgın bir nehir gibi kör koşularda
yaşadıklarının ve yaşayamadıklarının

dağlarda, odalarda, avunmalarda
çoğaldın sandığın azalmalarda
ışığını yitirmiş o ölü yıldızlarda
düşen bir yaprağın son gülüşünde açan
yankısız çığlıklarda

şaşarak öğrenirsin
zamanın ve hayatın büyük sırrını

gök sadece yağmura anlatır sonsuzluğu
oysa unutur damla toprağa değer değmez
yağmurun da kederli bir ülke olduğunu

unutmaktan başka güz yokmuş gibi
ve hayattan daha gerçek bir yalan

toprağa ne söyler yağmurun sesi
bir şarkı mı, bir şiir mi, bir güz hikayesi mi
yaşlı bir ağaç olsan, çırılçıplak bir ağaç
ne söylerdin, kalbinde esip duran rüzgara?

"beni terk et
içimde sonbahardan başka bahar kalmadı"

belki de gitmektir aşk, sadece gitmek
avare bir kederi sarıp yaralarına
rüzgarın devirdiği bir ağaç gibi
köklerini sessizce bırakarak toprağa

Ayten MUTLU

*MUHAREBE GÖRMÜŞ BİR ADAM ANLATIYOR

Muharebede ne ölüm korkusu gelir

İnsanın aklına 

Ne, evi barkı düşünürsün

 Gezin üst kenarın ortasından

 Arpacığın tepesinden 

Beğendiğin yerini seçersin hedefin 

Tetiği elin titremeden çekersin

 Artık karşındaki sana benzemez 

O da küçük bir dükkân işletir memleketinde

 O da karısını sever 

Onun da senin gibi

 Küçük bir çocuğu var 

Aklına bile gelmez 

Artık senin yaşaman için 

Onun ölmesi lâzımdır.

Necati CUMALI

*EY SEVGİLİ !..

Ellerime bıraktığın kırık bir yazdan sonra

Güz de böyle geçecek ey sevgili !..

Eski bir hikayenin sonunda eksilecek zaman

Viran gönül tahtını terk edecek;doludizgin bir yürek

Dilimin ucundaki aşk yanığı,

Dudağıma konup erimeyen kar tanesine şaşırdığında;

Zemheri ha bastırdı ha bastıracak !..

Unutulacak sahil kokan hatıralar

Ey sevgili !..

Artık mırıldanma iki yabancı notalı o şarkıyı

Bir asır daha sürecek iki merhabanın arası !

Öznur ÖTGEN

*ÖZET GÖRÜNTÜLER

herkesin uzağında, o ışıksız evlerde

kapı altından giren soğuk gibisin,

birden bire basar gibi boşluğa

kar üstünde yürümek zordur, bilirsin

çünkü onun altında sevgili yatar

gecikmiş özürler, silinmiş patikalar.

dibe vuran şeylerin anlaşılmaz görkemi

annesiz girilmeyen yerlerin cazibesi,

herkesin korunduğu bu limonlukta

ey ölüm, ey yoksulların neşesi

ahşap bir dünyanın herhangi bir köşesinde

kim direnebilir bir bandonun ritmine.

bir incirkuşunun olanca titizliği

merhamete dönüşüyor her şeyi bağışlayan

kadınları düşünün geçimsiz kocaları

ne kalır geriye bir okul çıkışından

merakımı bağışlayan tertemiz bir türkü mü

yaz gibi şımartan, her öptüğünü.

eski fotoğrafların arka bahçelerinde

bir kamyon yanaşıyor bir çığlığın içine

umrumda değil artık tahlil sonuçları

tarlalar, bozkırlar, briket harmanları...

İbrahim TENEKECİ

*KORKARIM

ay soluk soluğa

yıldızlar akla ziyan bir irilikte

uzaydan yanmış kibrit kokuları

koklasam korkarım

koklamasam

gizli yılan ıslıklarıyla özsuyu zaptediyor

henüz birer iskelet gibi çıplak

asağıdan yukarıya ağaçları

çiçekleri uyandı uyanacak

koparsam korkarım

koparmasam

öyle yoğun bir elektrikle

çıtırdar ki saçları

kim değse tutaşacak

dokunsam korkarım

dokunmasam

gözleri bir yangın başlangıcıdir

dudakları kırmızı alarm

uğultusu şehre yayılır

sokak sokak

tutulsam korkarım

tutulmasam

Attilâ İLHAN

*EĞİTİM

Sonra bir öğretmen,

"Bize eğitimden bahset." dedi.

Ve o cevap verdi: 

"Hiç kimse size, içinizdeki bilginin şafağında halen yarı uykuda olandan bir zerre fazlasını açıklayamaz. 

Takipçileri arasında mabedin gölgesinde yürüyen bir öğretmen, size bilgeliğini değil sadece inancını ve sevgisini verebilir.

Eğer gerçek bir bilgeyse, bilgeliğinin evine davet etmek yerine, sizi kendi aklınızın eşiğine doğru yönlendirir.

Bir astronomi bilgini, size uzayla ilgili anlayışından bahsedebilir ama anlayışını size veremez. 

Bir müzisyen her yerde var olan ritimlerle bir şarkı söyleyebilir;ancak ne ritmi yakalayan kulağı, ne de onu ekolayan sesi size sunabilir. 

Ve semboller ilminde usta biri, size simgesel alanlardan söz eder, ama sizi oralara taşıyamaz.

Çünkü bir kişinin sahip olduğu ilham, kanatlarını başka birine ödünç veremez. 

Ve nasıl her biriniz Tanrı'nın bilgisinde özgün bir yere sahipseniz, sizin de Tanrı'yı kayrayışınız ve dünyayı anlayışınız tek başınıza ve size özel olacaktır." 

Halil CİBRAN