Günler, güz yaprakları gibi,
Birer birer dökülürken ayaklarımın dibine;
Ben her gece karanlığa dikip gözlerimi,
Senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun...
Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında,
Her köşeyi, her parkı, her ağacı ezberledim,
Sevdaya bulanmış her kaldırım taşında,
Senin adını aradım.
Sen yoktun...
Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı,
Her hücremin acısını ta yüreğimde hissederken,
Beni enkazın altından çıkaracak ellerini aradım.
Sen yoktun...
Özlem şarkılarını ezberledim,
Kimini bağıra bağıra, kimini fısıltıyla söyledim.
Karanlığa haykırdım hasretimi,
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun...
Senden gelecek birtek haberi bekledim,
Saatler asırlar gibi geldi, geçmedi...
Çalan her telefonu,
Yüreğimin deli bir çağlayana dönen atışıyla açtım,
Senden başka duyduğum her seste aynı bozgunu yaşadım,
Onlar beni duymak istiyordu, bense seni.
Sen yoktun...
Seni aramakla yorgun düşmüş bedenimi,
Karanlığın kucağına uzattım her gece.
Bir an önce sabah olsun diye,
Uykunun beni çekip almasını bekledim, olmadı.
Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan,
Kaç gece ayak sesleri dinledim gelen sensin diye.
Sen yoktun...
Her yağmurla birlikte hüzünde yağdı bu kentin üzerine,
Bulutlar yanlızlığın işaretiydi benim için,
Beni ıslatan, yağmurlar olmadı,
Ben senin özleminle sırıl sıklamdım her mevsim.
Hayat bahara merhaba dedi çiçek çiçek,
Uzun kıştan sonra gelmez dediğim kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun...
Her otogar, her istasyon adresim oldu,
Bir trenden inersin sandım,
Otobüsteki her yolcuya sensin diye baktım,
Yada yolculuklara vurdum kendimi.
Kimsenin bilmediği köylere,
Adı duyulmamış kasabalara gittim,
Senden bir iz aradım.
Sen yoktun...
Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım,
Kıyılarda tükettim bekleyişimi,
Hep sensiz gemiler geçti limanımdan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim,
Sen yoktun...
Gözümden bir tek damla yaş akmadı,
Onlar sana aitti, sana kalmalıydı.
Kimselere söylemedim acılarımı,
Bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatmadım.
Nice fırtınalar koptu yüreğimde,
Dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman aradım, yaslanacak bir omuz,
İçlenip dertleşecek bir yaren aradım,
Sen yoktun...
Her gece ay paramparça oldu,
Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara,
Ve bir güneş gibi doğup,
Aydınlatmanı bekledim karanlığımı,
Sen yoktun...
Serdar IĞDIR
