*EVDE YOKLAR

Durmadan avuçlarım terliyor,

inildiyor ardımdan

Girdiğim çıktığım kapılar.

Trenim gecikmeli, yüreğim bungun,

Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.

Ne zaman bir dosta gitsem,

Evde yoklar.

Dolanıp duruyorum ortalıkta.

Kedim hımbıl, yaprak döküyor çiçeğim,

Rakım bir türlü beyazlaşmıyor.

Anahtarım güç dönüyor kilidinde,

Nemli aldığım sigaralar.

Ne zaman bir dosta gitsem

Evde yoklar.

Kimi zaman çocuğum,

Bir müzik kutusu başucumda

Ve ayımın gözleri saydam.

Kimi zaman gardayım

Yanımda bavulum, yılgın ve ihtiyar.

Ne zaman bir dosta gitsem,

Evde yoklar.

Bekliyorum bir kapının önünde,

Cebimde yazılmamış bir mektupla.

Bana karşı ben vardım

Çaldığım kapıların ardında,

Ben açtım, ben girdim

Selamlaştık ilk defa.

Metin ALTIOK

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*DÖNECEĞİM

Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan

Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin,

Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan

Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin.

Bir mayıs sabahını yaşayacak böcekler

Çılgın karanfillerle dolacak yeşil saksın,

Ve sen bir fidan gibi yeşermiş olacaksın,

Serin, çakıl yollarda kuşlar birikecekler.

Melih Cevdet ANDAY

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*SENİN İÇİN YASAK DEDİLER

*ON BEŞ YILI KARŞILARKEN

Resim:Mine ERDİNİ

Cumhuriyet'in ilanının 15. yıldönümünde yazılan bu şiirin üzerinden 72 koca sene geçti....Şairin dizelerindeki azim ve hız devam etseydi bugünTürkiye'nin nerelerde olabileceğini düşünebiliyor musunuz?

Kim derdi yarılsın da nihayet yerin altı,...

Bir anda dirilsin de şu milyonla karaltı.

Topraklaşan ellerde birer meşale yansın.

Kim der ki şu milyonla adam birden uyansın.

Kim derdi seher yıldızı doğsun da bir evden,

Kaçsın da cehennemler o bir dalma alevden,

Canlansın ışık selleri olsun da o damla

Beş devletin öldürdüğü devlet bir adamla.

Kim der ki en son rakamlar da delirsin.

On beş asır on beş yılın eb'adına girsin.

Dünyaları bir fert evet oynattı yerinden,

Sarsıldı demirler evet azmin demirinden.

Mazi yıkılıp gitti evet fesli, kafesli:

Lâkin bugünün ey granit bünyeli nesli,

Bir şey ele geçmez şerefin sade adından.

Sen arşı bırak, varsa haber ver kanadından.

Gökten ne çıkar? Gök ha büyükmüş ha değilmiş,

Sen alnını göster ne kadar yükselebilmiş.

Gökler çıkabildin, uçabildinse derindir,

Tarihi kendin yazıyorsan, eserindir.

Bahsetme bugün sade dünün mucizesinden,

İnsan utanır sonra yarın kendi sesinden.

Asrın yaşamak hakkını vermez sana kimse;

Sen asrını üstünde izin varsa benimse;

Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır

Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.

Mithat Cemal KUNTAY

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*ATATÜRK VE CUMHURİYET

Sayın Kurucum, Sayın Kurucu Temsilcim, Sayın Müdürlerim, Sayın Velilerimiz, Değerli Öğretmen Arkadaşlarım ve Sevgili Öğrenciler;

Öncelikle canları ve kanları pahasına bağımsızlığımızı kazanarak Türkiye Cumhuriyetini kuran, çökmüş bir imparatorluktan uygar bir ulus yaratan, insanlık tarihinin yetiştirdiği en büyük lider Ulu Önder Atatürk ve silah arkadaşlarının önünde saygıyla eğiliyor, Cumhuriyetimizin 85. yıldönümü hepimize kutlu olsun, diyorum.

Cumhuriyet, egemenliği kullananların, seçimle belirlendiği bir dizgedir; siyasal yönetim biçiminin halklaşmasıdır. Halkın egemenliğini doğrudan doğruya ya da seçtiği temsilciler aracılığıyla kullandığı devlet biçimidir; yani halkın, halk tarafından halk için yönetilmesi temel ilkesine dayanır.

Sözcük anlamı, “halk yönetimi” olan cumhuriyet yönetimleri genellikle demokrasi ile özdeş tutulsa da her cumhuriyetin demokratik olduğu söylenemez. Öyle ki adı demokratik halk cumhuriyeti olan birçok ülkede demokrasiden eser yoktur. İşte Türkiye Cumhuriyetini bu bağlamda değerlendirdiğimizde Atatürk’ün ileri görüşlülüğü, çağdaş dünya anlayışı, insana ve topluma, dolayısıyla Türk milletine verdiği değer ön plana çıkmaktadır. Atatürk, Cumhuriyet’le birlikte Türk ulusuna her bakımdan özgürlüklerle donatılmış, kişinin temel hak ve hürriyetlerini kutsal sayan ;
• Yansız ve eşitlikçi,
• Çoğulcu ve katılımcı,
• İnsan haklarına saygılı,
• Erdemli,
• Hukukun üstünlüğü… gibi çağdaş dinamikleri temel alan demokratik
bir cumhuriyet armağan etmiştir. Türk ulusuna düşen görev ise, bu armağanı en güzel şekilde koruyarak ve çağdaş unsurlarla geliştirerek gelecek nesillere devretmektir.

Atatürk, daha Kurtuluş Savaşı’nı yürütürken kuracağı yeni devletin yönetim biçiminin ulus egemenliğine dayanan cumhuriyet olmasını kafasına yerleştirmişti. Çünkü cumhuriyet, toplumsal yapımızın beklentileri olan;
• Bilimsellikle aydınlanmayı,
• Laiklikle demokrasiyi,
• Batılılıkla çağdaşlığı özdeşleştirebilecek olan ve Türk ulusunun özyapısına en uygun rejimdi Atatürk’e göre.

Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti:
• Yok edilme tehlikesiyle ortaya çıkmış; tarih bilinciyle çelikleşmiş, adını ve yazgısını değiştirmiş; enkaz üzerine kurulmuş bir halk devletidir.

• En az yüz yıllık yoğun bir çabanın ve birikimin sonucudur.1800’lerde atılan tohumların 1920’lerde filizlenmesidir.

• Anadolu halkının; ülkeyi ele geçirmek isteyen yayılmacı, anamalcı,
sömürgeci devletlere karşı başlattığı, hedefi tam bağımsızlık olan Ulusal Kurtuluş Savaşı’yla elde ettiği soylu,uygar bir yönetim biçimidir.


• Halkla kaynaşıp bütünleşmenin, yönetimde ayrıcalıkların kaldırılmasının adıdır.

• Bağımsızlık ve laiklikle yetinmeyip çağdaşlaşma gereği duyan bir erdemlilik ve kararlılık düzenidir.

• Yurtta ve dünyada barıştan yana tavır koyan, savaşçı eğilimler taşımayan, ulusal onuru ve insanca yaşamayı tasarlayan bir halk yönetimidir.

• Toplumsal bir diriliş, bir yeniden doğma istencinin özünde sakladığı dinamizm, idealizm, kendine güven, kararlılık ve heyecanın yaşama geçirilmesidir.

• Devlet yaşamında ve yönetiminde Türk ulusunun iradesinin egemen kılınmasıdır. Açık topluma açılan bir kapı, saltanata karşı da güçlü bir seçenek, yeni inançlar yumağı, ulusal bütünlüğün olmazsa olmazıdır.

Atatürk’ün cumhuriyet anlayışında:
• Gericiliğe ya da tutuculuğa,
• Yobazlığa ya da karanlığa,
• Ümmetçiliğe ya da şeriatçılığa,
• Bağımlılığa ya da tutsaklığa,
• Diktaya ya da keyfi yönetimlere yer yoktur; olamaz da…

Çünkü Türkiye Cumhuriyetinin dayandığı temel ilkeler:
• Ulusal vatan,
• Ulusal egemenlik,
• Ulusal devlet,
• Ulusal politika,
• Ulusal ekonomi,
• Ulusal dil ve kültürdür.

Sevgili Gençler,
Bu ilkelerle yoğrulmuş olan Türkiye Cumhuriyeti sadece bir tasarımın sonucu değildir. Uzun çabaların; bir karış toprağımızı düşmana vermemek uğruna her karışını kanla suladığımız, yüz binlerce şehit verdiğimiz, yokluklar ve çaresizliklerden azim ve inanla bir destan yarattığımız Ulusal Kurtuluş Hareketimizin ürünüdür. Bu ürün kolay üretilmediği gibi kolay kolay da tüketilemez. Tüketilemeyecek de…

Bu ürün sizlere emanettir. Ona sahip çıkmak, onu sonsuza dek yaşatmak unutmayınız ki sizin görevinizdir. Bu görevi ciddiye almamak, geleceğinizi karanlığa gömmektir,çocuklarınızın yarınlarını karartmaktır.

Karanlıkları sahte süslü ışıklarla aydınlık göstermeye çalışanlara lütfen inanmayınız. Unutmayınız ki, tek aydınlık Atatürk’tür, Atatürk ‘ün yoludur. Karanlıklardan çıkış yolu da Atatürk ilkelerini yaşama geçirmekle mümkündür.

Bütün bu görevleri yerine getirirken gereksinim duyacağınız güç, damarlarınızdaki soylu kanda vardır.

Mehmet Zeki YOLLU
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Özel Adana Gündoğdu Koleji

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*BEN SANA MECBURUM

Ben sana mecburum bilemezsin

Adını mıh gibi aklımda tutuyorum

Büyüdükçe büyüyor gözlerin

Ben sana mecburum bilemezsin

İçimi seninle ısıtıyorum.

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor

Bu şehir o eski İstanbul mudur

Karanlıkta bulutlar parçalanıyor

Sokak lambaları birden yanıyor

Kaldırımlarda yağmur kokusu

Ben sana mecburum sen yoksun.

Ölmek kimi zaman rezilce korkuludur

İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur

Tutsak ustura ağzında yaşamaktan

Kimi zaman ellerini kırar tutkusu

Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından

Hangi kapıyı çalsa kimi zaman

Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu

Fatih'te yoksul bir gramafon çalıyor

Eski zamanlardan bir cuma çalıyor

Durup köşe başında deliksiz dinlesem

Sana kullanılmamış bir gök getirsem

Haftalar ellerimde ufalanıyor

Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem

Ben sana mecburum sen yoksun.

Belki haziranda mavi benekli çocuksun

Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor

Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden

Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun

Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor

Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin

Kötü rüzgar saçlarını götürüyor

Ne vakit bir yaşamak düşünsem

Bu kurtlar sofrasında belki zor

Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden

Ne vakit bir yaşamak düşünsem

Sus deyip adınla başlıyorum

İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin

Hayır başka türlü olmayacak

Ben sana mecburum bilemezsin.

Attila İLHAN

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*LYDIA'LI ARAKNE'NİN ÖRÜMCEK OLUŞU

fotoğraf:Celali BOYLU

Athena insanların yaptığı bütün sanatların ve işlerin, özellikle kadınların yaptıkları ince nakışların işlemelerin koruyucusu idi. Hera'nın gelinliğini kendi elleri ile hazırlamıştı. Bu gibi işlerde oldukça başarılı olan Yunanlı kadınlar sanatlarını Athena'yı çalışırken seyrederek öğrendiklerini, onun öğütlerini dinlediklerini söyleyerek övünürlerdi. Fakat iyi kalpli yumuşak Athena'nın da zaman zaman öfkeye kapılıp kalp kırdığı, intikam aldığı olurdu.

Efsaneye göre Lydia'lı güzel bir kız olan Arakne gergef işlemekte, oya yapmakta o kadar başarılıymış ki arada sırada Nympha'lar bile, ormanlardan ve su başlarından ayrılarak onu izlemeye gelirlerdi. Bir gün periler ona bu güzel sanatı bu kadar hoş geregef işlemeyi sana Zeka Tanrıçasımı öğretti diye sordular. Arakne ise "O kim benimle boy ölçüşebilir, ben bu işte herkesi hatta Athena'yı bile geride bırakırım " diye karşılık verdi.

Athena bütün bunları duymuştu. İhtiyar bir kadın şekline girerek Arakne'nin yanına geldi. "Kızım " dedi " İhtiyarlık insana yalnız keder ve üzüntü getirmez, tecrübe de getirir. Öğütlerimi yabana atma, evet sen sanatında çok başarılısın, bütün kadınları, kızları geçebilirsin fakat bir tanrıçanın gücü, sanatı herşeyin üstündedir. Kendini okadar büyük görme.

"Ben gurura kapılmıyorum, kendimi büyük görmüyorum, gerçeği söylüyorum. İsterse Athena gelsin, ben onunlada yarışa girerim dedi.

"İşte geldi" diyerek zeka tanrıçası ihtiyar kadın şeklinden çıktı ve kendi tanrısal görüntüsüne büründü. Bunun ü
"Sen ölmeyeceksin fakat benimle boy ölçüşme cesaretini gösterdiğin için hayatını ağ üstünde asılı olarak geçireceksin" diyerek Arakne'yi bir örümceğe çevirdi.
ALINTI

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*GELİRİM

Şimdi uzak bir kenttesin

Ve yağmur yağıyorsa,

düşüyorsam yüreğine tane tane

Gelirim, serilirim sular gibi kıyılarına

Gelirim, karışırım martıların çığlıklarına

Gelirim, sokulurum derin seher uykularına.

Çok uzaklarda bir kadın

Yüreğinin perdelerini sımsıkı kapatmıştı.

Belki de bu perdelerden bunalmıştı

Karanlığa alışan gözleri

Yüreğinin kaynarında yanıyordu

İçinde köpekbalıklarının boğulduğu

Bir kızıldeniz saklıyordu.

Kirpiklerinin kıyısındaydı

İlk damla ayrıldı buluttan

Sonra ikincisi, üçüncüsü...

Issız sokaklarda kırmızı kiremitlerden

Toz yükseliyordu.

Hangi kaçış uğultusunu dindirebilir

içinizdeki mavi karlı ormanın?

Hangi çınar dallarının kırıldığı yerden inlemez?

Sonunda dağlayanı olmuşsa ömrünüzün

O sağnaktan arda kalan.

Sargılar sarabilir mi yaralarınızı,

O liman, yürekte değilse eğer

artık neye sığınır insan?

Bir ırmağın sesini alıp

Gitmek istiyorum, sevdiğim hoşçakal.

Bak; işte akşam oldu.

ve suskunsa tüm sokaklar

camlardaysan şehir ışıklarında

Gelirim, serilirim sular gibi kıyılarına

Gelirim, karışırım martıların çığlıklarına

Gelirim, sokulurum derin seher uykularına.

Aydın ÖZTÜRK

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*ŞAH BEYİTLER-69

Levh-i çehremde okumağa hikâyât-ı gamı

Geceler subha değin şem tutar âh sana

Necati

"Ey sevgili, çektiğim ıstırabı yüzümün levhasından okuyabilmen için,

 geceleri ahım sabaha kadar sana ışık tutar."

Ah, içten gelen, derin bir iç geçirişin ifadesidir. Yürek yangınının ifadesidir. Yani yakıcı ve ateşlidir.

Âşık, yüreğinden gelen bu ah ateşiyle sevgiliye yüzündeki acıyı gösterebilmek için sabahlara kadar kandil tutar.Şair sevgilisine ‘’ben senin aşkından sabahlara kadar ah çekiyorum; ama sen yinede yüzüme bakmıyor, halimi görmüyorsun’’ demek istiyor.

Haz.İbrahim Cemal TORUN

Özel Adana Gündoğdu Koleji

T.Dl.Edb.Öğrt.

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*SEVDA BAHÇESİ

Bir gül mahzun durur bahçede

Yaprakları yorgun.

Sen pembe güllerin en pembesi!

Hasta solgun.

Bir gül taze durur bahçede

Yaprakları diri.

Sen beyaz güllerin en beyazı

Sabahlar kadar iri.

Bir gül baygın durur bahçede

Yaprakları serin.

Sen sarı güllerin en sarısı

Yağmur gibisin.

Pembe gül hülyandır açılmış,

Beyaz gül yanakların,

Sarı gül dağınık saçlarındır,

Ve mahzun kalbim ateş gibi

Yanan dudaklarındır.

Cahit KÜLEBİ

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*ÜMİTSİZ AŞKLAR İÇİN

Ben ümitsiz aşklar için yaratılmışım

Ayrılıklar için, sonsuz kederler için

Ne zaman ta derinden sevsem birini

Ezilmeli yeni açmış gülleri kalbimin

En güçlü zehir olmalı aşk dediğin

Alkol gibi damarlarıma yürümeli

Sarmalı her yanımı gece olunca

İçimde bir çıbancasına büyümeli

İnsan sevince her gün bir kez ölmeli

Her gün bir başka yerine saplanmalı o kurşun

Yollara düşmeli, perişan deli divane

Erimeli potasında o garip var ölüşün

Artık uzakbir anıdır huzur ve sükun

O büyük yangın başlamışsa yürekte

Bir gün gelir de bu çaresizliğin

Aranır bütün tesellisi ölmekte

O yerde sevilmek de yalan sevmekte

Nereye baksan dizboyu karanlık

Boşuna bir ışık arama göklerde

Her şeyinle aşkın içindesin artık

Böyle gitgide derinlere çeker o bataklık

Orada ölümsüz olur nice kara sevdalı

Sevmek, hiç sevilmeden; korkunç güzel

Aşk dediğin karşılıksız olmalı

Ümit Yaşar OĞUZCAN

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*SAAT 21-22 ŞİİRLERİ

Piraye İçin Yazılmış :

Ne güzel şey hatırlamak seni :

ölüm ve zafer haberleri içinden,

hapiste

ve yaşım kırkı geçmiş iken...

Ne güzel şey hatırlamak seni :

bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin

ve saçlarında

vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının...

İçimde ikinci bir insan gibidir

seni sevmek saadeti...

Parmakların ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının,

güneşli bir rahatlık

ve etin daveti :

kıpkızıl çizgilerle bölünmüş

sıcak

koyu bir karanlık...

Ne güzel şey hatırlamak seni,

yazmak sana dair,

hapiste sırtüstü yatıp seni düşünmek :

filânca gün, falanca yerde söylediğin söz,

kendisi değil

edasındaki dünya...

Ne güzel şey hatırlamak seni.

Sana tahtadan bir şeyler oymalıyım yine :

bir çekmece

bir yüzük,

ve üç metre kadar ince ipekli dokumalıyım.

Ve hemen

fırlayarak yerimden

penceremde demirlere yapışarak

hürriyetin sütbeyaz maviliğine

sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım...

Ne güzel şey hatırlamak seni :

ölüm ve zafer haberleri içinden,

hapiste

ve yaşım kırkı geçmiş iken...

23 Eylül 1945

O şimdi ne yapıyor

şu anda, şimdi, şimdi?

Evde mi, sokakta mı,

çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?

Kolunu kaldırmış olabilir,

- hey gülüm,

beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi!.. -

O şimdi ne yapıyor,

şu anda, şimdi, şimdi?

Belki dizinde bir kedi yavrusu var,

okşuyor.

Belki de yürüyordur, adımını atmak üzredir,

- her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren

sevgili, canımın içi ayaklar!.. -

Ve ne düşünüyor

beni mi?

Yoksa

ne bileyim

fasulyanın neden bir türlü pişmediğini mi?

Yahut, insanların çoğunun

neden böyle bedbaht olduğunu mu?

O şimdi ne düşünüyor,

şu anda, şimdi, şimdi?...

26 Eylül 1945

Bizi esir ettiler,

bizi hapse attılar :

beni duvarların içinde,

seni duvarların dışında.

Ufak iş bizimkisi.

Asıl en kötüsü :

bilerek, bilmeyerek

hapisaneyi insanın kendi içinde taşıması...

İnsanların birçoğu bu hale düşürülmüş,

namuslu, çalışkan, iyi insanlar

ve seni sevdiğim kadar sevilmeye lâyık...

1 Ekim 1945

Dağın üstünde :

akşam güneşiyle yüklü olan bir bulut var dağın üstünde.

Bugün de :

sensiz, yani yarı yarıya dünyasız geçti bugün de.

Birazdan açar

kırmızı kırmızı :

gecesefaları birazdan açar kırmızı kırmızı.

Taşır havamızda sessiz, cesur kanatlar

vatandan ayrılığa benzeyen ayrılığımızı...

6 Ekim 1945

Bulutlar geçiyor : haberlerle yüklü, ağır.

Buruşuyor hâlâ gelmeyen mektup avucumda.

Yürek kirpiklerin ucunda

uzayıp giden toprak uğurlanır.

Benim bağırasım gelir : - "P î r â y e ,

P î r â y e !.." - diye...

5 Kasım 1945

Çiçekli badem ağaçlarını unut.

Değmez,

bu bahiste

geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.

Islak saçlarını güneşte kurut :

olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın

nemli, ağır kızıltılar...

Sevgilim, sevgilim,

mevsim

sonbahar...

12 Kasım 1945

Damardan boşanan kan gibi ılık ve uğultulu

son lodoslar esmeye başladı.

Havayı dinliyorum :

nabız yavaşladı.

Uludağ'da, zirvede kar

ve Kirezli-yaylada şahane ve şipşirin yatmış uykudadır

kırmızı kestane yapraklarının üstünde ayılar.

Ovada kavaklar soyunuyor.

İpekböceği tohumları kışlaklarına gitti gidecek,

sonbahar bitti bitecek,

nerdeyse girecek gebe-uykularına toprak.

Ve biz yine bir kış daha geçireceğiz :

büyük öfkemizin içinde

ve mukaddes ümidimizin ateşinde ısınarak...

1945 yılı Aralık ayının dördü

İlk göz göze geldiğimiz günkü elbiseni çıkar sandıktan,

giyin, kuşan,

benze bahar ağaçlarına...

Hapisten

mektubun içinde yolladığım karanfili tak saçlarına,

kaldır, öpülesi çizgilerle kırışık beyaz, geniş alnını,

böyle bir günde yılgın ve kederli değil,

ne münasebet,

böyle bir günde bir isyan bayrağı gibi güzel olmalı Nâzım Hikmetin kadını...

5 Aralık 1945

Delindi sintine,

esirler parçalamakta pırangaları.

Yıldız-poyrazdır esen,

tekneyi kayaların üstüne atacak.

Bu dünya, bu korsan gemisi batacaktır,

taş çatlasa batacak.

Ve senin alnın gibi hür, ferah ve ümitli bir âlem

kuracağız Pirâyem...

6 Aralık 1945

Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,

akar suyun,

meyve çağında ağacın,

serpilip gelişen hayatın düşmanı.

Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına :

- çürüyen diş, dökülen et -,

bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.

Ve elbette ki, sevgilim, elbet,

dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya,

dolaşacaktır en şanlı elbisesiyle : işçi tulumuyla

bu güzelim memlekette hürriyet...

12 Aralık 1945

Ağaçlar ovada son bir gayretle pırıldamakta :

pul pul altın

bakır

tunç ve tahta...

Öküzlerin ayakları yaş toprağa gömülüyor yumuşacık.

Ve dağlar dumana batık

kurşunî, sırılsıklam...

Tamam,

sonbahar belki bugün bitti artık.

Yaban kazları hızla gelip geçti demin

herhal İznik gölüne gidiyorlar.

Havada serin

havada is kokusu gibi bir şey :

havada kar kokusu var...

Şimdi dışarda olmak,

dörtnala sürmek dağlara doğru atı.

"- Ata binmesini de bilmezsin," - diyeceksin ama

şakayı bırak ve kıskanma,

yeni bir huy edindim hapiste :

seni sevdiğim kadar değilse de

hemen hemen ona yakın seviyorum tabiatı...

Ve ikiniz de uzaktasınız...

Nazım Hikmet RAN

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*DEDİM DİLBER

Dedim dilber gel bir pazar edelim

Dedi ben alışı verişi bilmem

Dedim muhabbetten kuralım çarşı

Dedi ben tenhada görüşü bilmem

Dedim işittin mi Ferhat-Şirin'i

Dedi aşk yoluna vermiş varını

Dedim Ferhat vermedi mi serini

Dedi düşmanım çok, şer işi bilmem

Dedim Kerem yanmış Aslı yoluna

Dedi Aslı düşmüş elin diline

Dedim Kamber ölmüş Arzu yoluna

Dedi ben inkisar, kargışı bilmem

Dedim Ruhsat sana olmuş mülâzim

Dedi bir ruhsat da olsun ne lazım

Dedim eğer kabul olsa niyazım

Dedi ben oraya varışı bilmem

AŞIK RUHSATİ

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*EĞİTİMCİ

Kadınların toplumsal yaşama girmesini destekleyen ,"kocasının eline bakan"kişi olmaktan çıkarmaya çalışan ,"Herkes İş Başında"diyerek kadınları saymaktan geri durmayan 1932'lerin eğitimcileriyle,"baba,eşinin çalışmamasını isteyebilir"diyen 1970'liyılların eğitimcileri arasında ciddi farklar bulunuyor.1930'larda emperyalistleri denize dökmüş ve devrimlerle ortaçağ karanlığından kurtulmayı amaçlayan Kemalistler iktidardaydı.Onlar için,herkesin işbaşında olması varlık sorunuydu.Kadınlar erkekler gibi yurttaştı.Yurttaş olmaları,kamusal yaşamda da tanınmalarını zorunlu kılıyordu.Devrimlerin sürdürülmesi ve savunulması politikalarından 1945'te n başlayarak yavaş yavaş 1950'lerden sonra da hızla vazgeçildi.Artık, eğitimcilerde kadınları bağımsız bireyler olarak değil, erkeğin denetiminde yaşaması gereken 'KULLAR'olarak görmekteydi.Ders kitaplarındaki cinsiyetçi örneklerin yoğunluğu da bunun kanıtıdır.

Ders Kitaplarında Cinsiyetçilik 1928_1995.Firdevs Helvacıoğlu syf.50
Teşekkürler Nazan Meltem AKTAŞ
Uludağ Üniversitesi-BURSA

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*OYSA BEN HİÇ İNSAN KAYBETMEDİM

Asla sevmediğim birine seni seviyorum demedim,

Ya da asla birini severken karşılığını beklemedim.

Dostluğuma değer biçmedim,sevgime ise hiçbir zaman sınır çizmedim.

Sevdiysem sonuna kadar gittim, bitirdiysem öldürse de hasreti geriye dönmedim.

Bazen çok kırıldım, bazen belki de kırdım.

Ama hata insana mahsustur dedim.

Affettim, af diledim.

Kimileri birden fazla kırdılar kalbimi ama ben onları yinede affettim.

Onlar belki beni saflıkla yargıladılar.

Belki de içten içe sinsice güldüler.

Ama asıl unuttukları şuydu;

Ben aldanmadım..!

Aldanan her zaman kendileri oldular ama bunu anlayamadılar.

Bir insan kaybının ne olduğu bilemedikleri için,

Kaybetmek onlar için bir alışkanlık haline geldiği için.

Oysa ben hiç insan kaybetmedim.

Sadece zamanı geldiğinde vazgeçmeyi bildim o kadar..

 Can  YÜCEL

www.celaliboylu1.blogspot.com

PAYLAŞ

*BAKIŞI ÇAĞIRIR BENİ UZAKTAN

Bakışı çağırır beni uzaktan

Varınca çatılır kaşlar nedendir?

Bir yandan hoşlanır azarlamaktan

Bir yanda gözünde yaşlar nedendir?

Derindir alnımda gurbet çizgisi

Değişmez diyorlar bahtın yazgısı

Gönlümün içinde var ki bir sızı

Her akşam yeniden başlar nedendir?

Hasreti bağlayıp sazın teline

Yıllardır çıkmışım gurbet eline

Düşmüşüm bu yüzden elin diline

Üstelik yar beni taşlar nedendir?

Fuat Edip BAKSI

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*SEVDAYA İLİŞKİN

Yüzünü bana döndür

Böyle bakışımın nedenini sorma

Uzun tümceler ezberletirim sana

Kalın kitaplar getiririm o zaman

Dakikalar tükenir. Birazdan

Bir ömür tamamlanır

Yaşanır olur yaklaşan ayrılıklar

Otobüs şöyle bir sarsılır da

Yaslanır birden

Sevgilimin gurbet aklına

Bir su olur giderim

Gittiğim yerlerden alır

Esmerliğini yüzüm

Emekçilerin yaşamına karışırım sonra

Ter kokar gömleklerim

Bu bitmez yolculukta

Camdan bakarak

Görkemli, aşılmış mı bilemem

Akşamları gerginleşen dağlar görürüm

Uzun bir

- Ah...

Gibi

Düşersin aklıma

Yolcular bir bir uyur

Bırakıp bu dünyayı giderler

Yedeğimdeki sevdalar uyanır

Kavga aşk olur bana

Ömür bitmez yol bitmeyince

Bir ezgi çalınır

Sazın ucu gökyüzünü kanatır şimdi

Ahmet ADA

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*SANA NE YAPTILAR

o sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi

bir bıçağın ağzında yürür gibiydin

demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında

gözlerinde karanlığı dar hücrelerin

seni görür görmez özgürlüğümden utandım

söyle ne içersin çay mı kahve mi

çok değişmişsin birden tanıyamadım

saçların uzundu omuzlarına akardı

gönlümüz şenlenirde sarışınlığından

onlar mı kestiler sen mi kısalttın

gülerdin içimize aylar doğardı

görünmez dağların arkasından

eski gülümsemeni beyhude arardım

o sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi

çok değişmişsin birden tanıyamadım

bir çay içer misin yoksa kahve mi

kibritim yok demek cıgaraya başladın

ellerin de titriyor bir şeyin mi var

böyle bir kız değildin sen eskiden

sana ne yaptılar sana ne yaptılar

kirpiklerin ıslanıyor durup dururken

o sabah mı çıkmıştın bir gün önce mi

çok değişmişsin birden tanıyamadım

Attila İLHAN

 http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*DİVAN-I KEBİR'DEN...

• Kimin gönlünde bu aşktan eser yoksa, o Allahın nazarında çer çöptür, taştır, topraktır.

"Esrar Dede merhum:

"Bir sînede kim nar-ı nnuhabbet eseri yok!

Zulmettedir ol nür-ı Hüdadan haberi yok!"

(Bir gönülde sevgi ateşi, aşk yoksa, o gönül karanlıklarda kalmıştır.
Allahın nurundan haberi yoktur!) diye söylemişlir.

• Aşk taşın gönlünden su fışkırtır. Aşk gönül aynasındaki tozu, toprağı giderir.

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*HAYAL BEKÇİSİ

beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...

uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde

yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını

bir fanus altında sıkışıp kaldığını..

aşkla kenetlenen kalplerimizin..

me`yus olduğunu,bunaldığını

biliyorum,hayal bekçisiyim..

mehtabı arayan karanlıklarda

yağmur yakışmıyorsa..

güvercin gözlerine yakışmıyorsa yağmur

nasıl açabilirim bulutlara derdimi

nasıl geçebilirim mayınlı köprülerden..

sellere karışan ayaklarımla

yığılıp kalıyor en güzel umutlarım

vurgun yemiş denizciler misali

göğsümün katranlı sahillerinde

zifiri saçlarıyla

infazıma ağıt yakan menziller

en salgın boşluğumu akıtıyor üstüme...

ben mehtabı arayan bir hayal bekçisiyim

ben sevda sokağının yoksul çiçekçisiyim

ben kor merdivenlere göklerle tırmanırım

kızgın güneş altında yemyeşil ıslanırım..

ben mehtabı arayan bir hayal bekçisiyim..

ben korsan bir geminin mahzun kürekçisiyim..

ben yaklaşan saati beklerim odalarda

ihtilaller yaparım gözlerine dalar da.....

Nurullah GENÇ

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*BEKLENEN

Ne hasta bekler sabahı,

Ne taze ölüyü mezar.

Ne de şeytan, bir günahı,

Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,

Yokluğunda buldum seni;

Bırak vehmimde gölgeni,

Gelme, artık neye yarar?

Necip Fazıl KISAKÜREK

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*YÂR

Bence,

Hayat, baştan başa

Sürprizlerle dolu karelerin

Siyah beyaz çizilen

Bir büyük bulmacası.

Her soruda bir şey var,

Her bir şeyde bir soru.

Kimi rahat bir nefes

Kimi gösterir zoru.

Aslında işin tuhafı

Bilmek istediklerim de

Bildiklerim kadar çok

Kısacası her şey sanki bir rüya

Bir var, bir yok…

Sana gelince güzelim,

Yaşlı genç ömrümün has bahçelerinde

Kırık dökük bitmemiş şiirlerimde

Ve bütün çıkmaz sokaklarımda

Hep sen varsın.

Çünkü sen,

Kara kışımda bahar

Ekmeğimde tatsın.

Hâl böyle olunca,

Hiç bıkmadan yıllarca

Gönlüm dilimle dost olup

Her nefeste adım adım

İster ki sana varsın.

Çünkü sen,

Gerçekten bir varsın,

Bir... yârsın.
Yâr.

Mehmet Hayati ÖZKAYA

ÇEAŞ Anadolu Lisesi T.D.Edb.Öğr

Çukurova-ADANA

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*ADAM GİBİ

Ben seni hiç sevmedim ki,
Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim.
Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim.
Bir de yıldızları sevdim,
Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular.
Ben seni hiç sevmedim ki...

Beni yola koyduğunda ayrılmayı sevdim,
Kurşunları sevdim beni vurduğunda.
Ağlamayı sevdim unuttuğunda.
Yalnız olduğumu anladığımda
Ayakta kalmamı sevdim...
Yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda...
Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği.
Su gibi özledim temmuz güneşinde sesini.
İkindide yağmur gibi,
Geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi.
Ben seni hiç sevmedim ki...

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim
Menekşeyle konuşmanı,
Nisanı hatırlatmanı,
Baharın bir adının da yalnızlık olmadığını.
Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı,
Ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman.
Sakız satan çocukları,
Yeni çıkan şarkıları,
Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim...
Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe
Ben yangını sevdim.
Yandığım zaman böyle işte
Ben seni hiç sevmedim ki...

Bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine,
Bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde,
Alemin ortasında, kimsesizliğin sesinde.
Buğusunda sabahın,
Acımasızlığında bir ahın,
Ağlayan yüzünde İsa'nın,
Ferahlatan gücüyle duanın,
Korkutan yanıyla narın...

İncirin, zeytinin ve kalbin üstüne,
Gülün üstüne,
Tutunduğum umudun üstüne,
Korkunun üstüne,
Senin üstüne,
Hepsinin üstüne,
Hep senin üstüne,
Ben seni hiç sevmedim ki...

Gittiğin zaman,
Gitmeni sevdim.
Evreni sevdim geldiğin zaman
Kalmanı sevmedim...
Korkuyordum sana alışmaktan.
Yine de sevdim gülümsemeyi,
Mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından.
Kırlara ilk kar düştüğü zaman,
Ölümünün ne güzel olduğunu sevdim,
Seni içimde öldürdüğüm zaman...
Ben seni hiç sevmedim ki.
Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim.
Bir çiçeğe gülmeni, bir güle benzemeni sevdim
Bir de yıldızları sevdim,
Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular...
Ben seni hiç sevmedim ki,
Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim.
Menekşeyle konuşmanı, nisana hatırlatmanı,
Baharın bir adının da yalnızlık olmalığını.
Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı,
Ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman.
Sakız satan çocukları, yeni çıkan şarkıları,
Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim.
Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe,
Ben yangını sevdim,
Yandığım zaman böyle işte...
Ben seni hiç sevmedim ki.
Ben sevdim mi,
Adam gibi severim...

Tayfun BIÇAK

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*EY GÖZLERİ DÜŞ RENGİ

Ne söylersen onu yapıyorum elimde değil verdiğin güle

dokunmamak

gözlerin neredeyse bedenim orada oluşuyor yeniden

rüzgârların eğilip kulağıma fısıldadıkları oluyor söylediklerin

dilim tutuluyor sanki buruk bir yemiş tatmışçasına

sessiz bir başına yokolarak yeniden yaşıyorum yanında

hiçliğin tadına bakıyorum

varlığını biraz biraz duydukça

bedenim bedenine kapanıyor yavaşça

sırtında büyük sırmalı bir harmaniyle karşılıyorsun beni

bir bulut gelir hani kanatları yağmur rengidir

uzun yol yorgunudur sonra başka türlü

bir yüzdür gökyüzü

onu yaşıyorum yanında

kış sabahının açmış tüm çiçekleri elinde

elimde değil senin yanında ırmakların sesini dinlememek

birden bire allak bullak oluyorum gelişinle

kollarımdan uç veren zeytin dalları

ipek bir sedire yatırıyorum duygularımı

seni ey yağmur kaçkını

sabah yeli tadı

sen güneşin ışıkdamlası ayışığı dansı

sen geceyarısı beyazı

kasırgada deniz denli tutkunu olduğum sen

yemişlerin zehir tadı

evrenim tuzum dağyelim

yaşamım

ve yanıbaşımda soluk alıp veren deniz gibi sen.

www.celaliboylu1.blogspot.com

PAYLAŞ

*SEN BİLEMEZSİN

Sen bilemezsin geceyi..

Geceleri sokak lambaları altında oturan yalnızlıkları..

Kaç gece sana dağlardan şarkılarını yolladı rüzgarlarla?

Sen,kaç geceye dost oldun..

kaç saat dayanabildin ona ..

kıvrıldığın yerde uykuya mı daldın hep…?

Sen bilemezsin yalnızlığı…

Hiç ses duymadığın bir yalnızlık yasadın mı?

sen kaç yalnızlığa dost oldun..

kaç saat dayanabildin ona..

yüzüne kaç kapı kapayıp kaçtın yalnızlıkların…?.

Sen bilemezsin ağlamayı…

Gözlerin dolduğu anları ağlamaktan miı sayıyorsun hala?

Sen,kaç kez bir basına ağladın..

kaç saat dayanabildin gözyaşlarına..

Ellerinle yüzünü kapatıp,kendinden mi sakladın hıçkırıklarını…?

Sen bilemezsin içmeyi…

Şişenin dibini bulduğun an midir sana göre içmek?

Sen kaç kez,şarap tadında buruk şarkılar söyledin..

kaç saat dayanabildin sarhoşluğuna..

Kadehini aklındakilerle mi yoksa yüreğindekilerle mi içtin…?

Sen bilemezsin sevmeyi…

sevgi dediğin sadece seni sevenleri mi sevmek?

kaç vakit ayırabildin sevmeye..

Sadece severek kaç vakit dayanabildin..

İçinde öldürdüğün sevgilerin sahipleri nerede!

Kaç kalpten ceketini alıp cıktın şimdiye dek…?

Aysen AYAS

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*DOSTLARI OLMALI İNSANIN

dostları olmalı insanın,

aynen gemilerin limanları gibi

zaman zaman uğradığın

yükünü boşalttığın

dalgalar dininceye kadar beklediğin koynunda

sonra açık denizlere uğurlamalı seni,

geri döneceğin günü bekleme umuduyla

bazan rüzgara o açmalı yelkenini

yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla

halatlarını çözmeli

seni çok

ama çok özlemeli

dostları olmalı insanın,

ermiş, bilge hayatı ezbere okuyabilen

düşünmediklerini düşündüren

seni bir cambaz ipinde güvenle tutabilen

gerektiğinde senin’çün ateşi yutabilen

yolunu ışıtan ustan olmalı,

şekillendirmeyi öğretmeli hayatın çömleğini

sana vermeli soğuk bir kış gününde

üzerindeki tek gömleğini

Oğuzkan BÖLÜKBAŞI

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*ŞAH BEYİTLER-68

Tapuñla ögrenen kimse tahammül kılsa hicrüñden

Degüldür âdemî v’Allah ko gitsün degme hayvânı

ŞEYHOĞLU

"Yanında bulunmaya alışan kimse ayrılığına dayanabiliyorsa
vallahi adam değildir; hayvanı koy gitsin,elleme."

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*MUM ALEVİ İLE OYNAYAN KEDİNİN ÖYKÜSÜ

Bir mum yanıyordu bir evin bir odasında

O evde bir de kedi vardı.
Geceler indiğinde kendi havasında
Mum yanar, kedi de oynardı.

Mumun yandığı gecelerden birinde
Kedi oyunlarına daldı.
Oyun arayan gözlerinde
Mumun alevi yandı,
Baktı,
Mumun titrek alevinde
Oyuna çağıran bir hava vardı.

Oyunlarını büyüten kedi büyüdü
Kendi türünde çocukcasına,
Döndü dolaştı, yavaş yavaş yürüdü
Geldi mumun yanına, oyuncakcasına.
Bir baktı, bir daha, bir daha baktı
Mumun alevinin dalgalanmasına
Uzandı bir el attı.
Bıyıklarını yaktırmadan anlamayacaktı..
İlk kez gördüğü mumun yakmasına
İnanmayacaktı.

Kedi, oyunlarında büyüyordu,
Mum, üşüyordu yanmalarında.
Zaman ikili yürüyordu
Aralarında.
Bir ayrışım görünüyordu
Birinin yanmalarında
Öbürünün oynamalarında.

Kedi oyunlarında büyüyordu,
Yitirerek gitgide oyunlarını.
Mum küçülüyordu yanmalarında,
Yitirerek gitgide yakmalarını.

Oynarken büyüyen kedi yanacak,
Aydınlatırken küçülen mum yakacaktı.
Küçülen yaka-yaka aydınlatacak,
Büyüyen yana yana anlayacaktı.

Bir mum yanmasından
Ve bir kedi oyunundan
Kaldı sonunda
Bir gecenin tam ortasında
Bir evin bir odasında
Göz-göze susan
İki insan.

Mum yandı bitti,
Kedi büyüdü gitti.
Oyunlar karıştı gecelerde
Suskun uykusuzluklara.

O iki insandan, sonunda
Birinin anılarında kedi,
Birinin dalmalarında mum
Kaldı gitti.

Nerede bir mum yansa şimdi,
Nerede oynasa bir kedi,
Birbirine yansıyor, karışıyor gölgeleri..
Bugün dün gibi oluyor,
Dün bugün gibi.
Mum ellerimi tırmalıyor,
Belleğimi yakıyor kedinin elleri.

Özdemir ASAF

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*BEN GENE SANA VURGUNUM(ESKİSİ GİBİ)

Seneler sürer her günüm,

Yalnız gitmekten yorgunum;

Zannetme sana dargınım,

Ben gene sana vurgunum.

Başkalarına gülsem de,

Senden uzakta kalsam da,

Sevmediğini bilsem de

Ben gene sana vurgunum.

Dağları aşınca başım,

Geri kaldı her yoldaşım,

Gel sevgilim, gel kardaşım,

Ben gene sana vurgunum.

Gönlüm seninkine yardı,

Aynı şeyleri duyardı;

Ayaklarımız uyardı...

Ben gene sana vurgunum.

Sabahattin ALİ

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*GENÇLİĞİM UZAKLARDA

Şimdi çok uzaklardadır gençliğim

Çok uzaktadır dudağımın aşkla titremesi

Çok uzaktadır solgun evlerin endişesi

penceresini unuttuğum odadaki resim

yıldız aydınlığı ve mavi karanlık

Fırat’ın koynuna bıraktığım düşsel yalnızlık

sesime kavuştuğum an

kardeşimin bileğine düşen kan

Çıplak ayak

ıslak toprak üzerinde çılgınca koşarak

kendimi mevsimlerin efendisine adayışım

Çok uzaktadır onyedi yaşım

Çok uzaktadır başımda esen kavak yeli

kış günü koynuna düştüğüm bahar

böğürtlen tadında sevdalar

ilk düş ilk sıcak ağrı

deli kanımın gövdemi yakan isyanı

ilk kopuş ilk kaçamak ilk vurgun seli

Çok uzaklardadır şimdi

gül tadında söylenen şarkılar

geride kaldı ardından ağıt yakmadığım atlılar

Sıcak bir duruştur sonbaharda

dingin bir solukla hayatıma giren yar

Çok uzaktır bana intizar

Gençliğim çok uzaklarda

Babür PINAR

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*HİÇ KİMSE SEN DEĞİL

"Akşam bütün esmerliğiyle çökünce kentin üstüne,

 Kaldırımlardaki ayak sesindir.

 Herkes sensin biraz ;ama hiç kimse"Sen değil"

E.PEKER

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ

*116. SONE

Gerçekten seven gönüller arasına engel giremez bence,

Değişen her duruma uyup da kedi de değişen aşka,

Aşk demem ben asla, ya da ötekini yüz çevirir görünce,

Kendisi de hemen yüz çevirmeye kalkan aşka !

O hiç yerinden oynamaz bir işarettir,

Fırtınalara göğüs gerer, sarsılma nedir bilmez,

Yolunu şaşırmış her tekenenin kılavuz yıldızıdır,

Yüksekliği ölçülse de , değerini bilen olmaz,

Zamanın maskarası değildir aşk, al dudaklarla yanakları,

Alıp götürebilir elbet zaman,orağını savurduğunda

Ama aşkı etkilemez onun kısacık saatleri ile haftaları,

Sonsuzluğun eşiğine de dayanır o Zaman karşısında,

Yanlışım varsa eğer ve kanıtlayabilen olursa bana,

Hiç yazmamışım demek ve seven olmamışım bu dünyada.

SHAKKESPEARE

http://www.celaliboylu1.blogspot.com/

PAYLAŞ