20 Kasım 2012 Salı

*YAKAMOZ GÖZLER



Işığını kısıyorum sızı üreten acının
Kundaklanmış ihanete son veriyorum
Bir maviyi öpüyorum bir de yeşili,
Gözlerin gözlerimin mutlak hakimi…
...

Hüzzamdan hicaza koşarken yürek,
Basıyor içimi şarap rengi bir akşam.
İnip menekşe sesli balkonundan gözlerinin
Giriyorum turuncu benizli zamanın koynuna…

İpotek koyuyor gözlerindeki ışık ömrüme,
Suskun gülüşlerde gardiyan sessizliği.
Bir sis gibi yayılıyor içime imgen, bir de
Gitmekten son anda vazgeçen yalnızlığım…

İstemem yola düşüp gelmesin bahar!
Solsun içimdeki yalnızlığın çiçeği.
Umut merhemi yeter gelgitli acılara,
Razıyım hayat fincanında kalmış telveye…

Ey gözlerinde okyanus taşıyan güzel!
Bilemedim gökkuşağının rengi ne?
Bir paragraf umut üflesen ruhuma ne olur?
Büyük harf kederler kuşatmadan içimi…

Rengi menekşeden olsun kokusu hanımeli,
Raks etsin içimde sensi sarı başaklar.
Zengin sevinçleri yaysın kokun zamana,
Öpeyim gülüşünü yakamoz gözlerinden…
 

 Durmuş Ali ÖZKALE-ADANA
"DUR ARTIK ZAMAN" Adlı Kitabından Alıntıdır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder