*BİR EŞİT DEĞİLDİR BİRE...

 

 

durmaksızın bağırıyordu Öğretmen
tahtanın önünde
kızgın mı kızgındı
tebeşir tozluydu elleri
ama arka sıradakiler
kimi pestil paylaşıyor
...

kimi karıştırıyordu elindeki resimli dergiyi

denklemleri yazıyordu coşkuyla
düzgün el yazısıyla
zalimlerin yürek rengi tahtanın üstüne

"BİR EŞİTTİR BİRE "

öğrencilerden biri kalktı ayağa
diğerleri kalkmadı - bu her zaman böyledir-
ve yanlıştır dedi bu denklem yavaşça
çocuklar şaşkın gözlerle süzdüler onu
öğretmen duraksadı

sordu ayaktaki çocuk
DİYELİM HER İNSAN BİR BİRİM
EŞİT MİDİR YİNE BİR BİRE

sessizlik
- ne güç bir soru -
kızdı öğretmen
evet dedi

gülümsedi ayaktaki çocuk
diyelim her insan bir birim
neden gümüş yüzlüsü ay gibi üstün
neden zenci olanı feryatlarla altta
alt üst eder bu denklemi
her insan bir birim olursa

güldü çocuk
eğer bir eşit olsaydı bire
kim yaşatırdı soyluları varlık içinde
kim örerdi çin seddini
eğer bir eşit olsaydı bire
kimin yüzünde şaklardı kırbaç
kim koyabilirdi kuşları kafese

sustu öğretmen
dinledi, mahzunlaştı

yazdırdı çocukların defterine

 " BİR EŞİT DEĞİLDİR BİRE"
 

 Şair Ahmad SHAMLOU