Yandı dü cihân âteş-i ahumla ve lîkin
Ben senün eyâ şâh-ı cihân yandum elünden
AHMET PAŞA
“Ey Dünyanın Şahı, ahımın ateşiyle bütün dünya yandı;
ama benim yanmamın sebebiyse sensin.”
Âşık, acısının ahıyla bütün ortalığı yakıp kavurmaktadır. Her yeri böylesine etkisine alan bir gücün kaynağı sevgilin kendisidir. Bu ateşin, acının sebebi olan sevgili; âşıktaki büyük yangını beslemektedir.
Beyite getirebileceğimiz başka bir yorum da şudur: Âşık, doğaya hükmeden bir güce sahiptir. Tüm cihan onun kontrolündedir; ancak o da kendini kontrol eden bir gücün etkisi altındadır. O güç, sevgilisidir.
Hazırlayan: İbrahim Cemal TORUN
Özel Adana Gündoğdu Koleji
Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder