19 Eylül 2011 Pazartesi

*İSTANBUL AĞLIYOR


trende biletsiz sevdalar vardı
vagonlar kaçaklara göz yumarlardı
aksada yüreklere kar pınarları
sevdanın arkası var, ardı bahardı

istanbul ağlıyor
sen ağlıyorsun
hadi git git artık
ne duruyorsun

yolcular hep kaçak,
bizse tutuklu
gözüne ağlıyor
tutkulu, çocuksu

istanbul ağlıyor
sen ağlıyorsun
sevdiğin bekliyor
ne duruyorsun

'yıldız ağlarım göğün mavisinde,
her dem bakışlarına gözlerinin deryasından
pusu duran ellerimi sana tuzaklarım
her tetik düşürdüğünde gözlerin, ölüme az kalırım
yalnız gördüler, gelir bende kalır yalnızlık
uzar geceler,
istanbula yağdı yağar, karla karışık
karı ayıklar yağmur kokularım alırım koynuma
ot koyarım göz ucuma, anlarım
yine yangın, yine hasret
ne kalan istanbul'dan düşen payıma
bide yüzünün giderken ki ıslaklığı'

gül damlası düşmüş
ateş yurduydu
dağlara dil uzatan
narlı kuyuydu

yağsa da gönüllere
gam geceleri
ceren yarasında
aşk büyütüldü
yaksa da gönülleri
gam geceleri
ceren yarasında
dert büyütürdü

istanbul ağlıyor
ben ağlıyorum
hadi kalk gel artık
dayanamıyorum

yolcular geldiler
sen yoksun içinde
yüreğim can veriyor
acılar içinde

Tunay BOZYİĞİT

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder