Tarih 1919'du
Beşinci ayın ondokuzu
Ufkumuzda kara bulutlar vardı.
Kara, kapkara...
Biz kırık döküktük
Ümitsizdik,
Tükenmiştik.
Neden, niçin
Bilmezdik...
Oysa mevsim bahardı
Ve
Kara bulutlara inat bir de Karadeniz vardı.
Deniz… deniz...
Deniz karaydı, hırçındı
Çok da dalgalı
Bir doğuşun sancısını yaşadı
Kalktı, doğruldu
Yer gök sarsıldı
Tarih 1919'du
Beşinci ayın on dokuzu
Ve bir kıyamet kopmuştu sanki Anadolu'da
Söyleyen söylemişti her şeyi
Artık ilk ve son söz bizimdi.
Dağ dağ, ova ova
Köy köy, şehir şehir
Saf tutup sıra sıra dizildik
Ben, sen, o...
Biz Anadolu'yuz dedik.
Her Mayıs'ta yeniden doğarız
Serpiliriz, büyürüz bir uçtan bir uca
Kars'tan Edirne'ye
Edirne'den Van'a
Biz Anadolu'yuz...
Al bayrağımız kadar hür
Türkümüz 'Ne mutlu Türk'üm diye' başlar...
Asırlardan beri asırlarca
Asırlardan beri korkusuzca
Biz Mustafa Kemal'ce konuşuruz
Mehmet Hayati ÖZKAYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder