Ne yanar kimse bana ateş-i dilden özge
Ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı
Fuzuli
Gönlümdeki ateşten başka kimse bana yanmıyor, acımıyor.
Kapımı sabah rüzgârından başka kimse açmıyor.
Kimselerin uğramadığı harabe bir evin kapısını ancak rüzgâr açar.
Şair yalnızlığı ifade ediyor.
Yalnızlık ve kimsesizlik bize Yunus Emre’nin
“Bir garip ölmüş diyeler üç günden sonra duyalar."
sözünü hatırlatır.
Haz.İbrahim Cemal TORUN
Özel Adana Gündoğdu Koleji Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni
Şair bu beyitlerde yanlızlığını betimlemelerle anlatmıştır yanlızlıgını vurgulamaktır ve yanlızlıktan bıkmışlık durumundadır...
YanıtlaSilTalat Özmüslüman
Yalnızlığının içinde boğulan şair muhtaç olduğu ilgiyi kendi kendine verdiğini kimselerin onun ne durumda olduğunu düşünmediğini ve yanına bile uğrayacak bir tanıdığının sabah rüzgarı olduğunu ölse bile kimsenin haberinin olmayacağını biraz sitemkar biraz isyankar anlatmıştır..
YanıtlaSilO kadar yalnız ve kimsesizdirki kapıma rüzgardan başka değen yoktur.Tek yakını rüzgardır.Hiç bir soranı yoktur ve bundan şikayetçidir..
YanıtlaSilŞair yalnızlığından dem vuruyor ve diyor ki; 'gönlümdeki ateşten başka kimse bana yanmıyor'.Bu söz iki manada kullanılmış olabilir; 'aşktan gönlüm yanıyor' ya da 'hiç kimse bana yanmıyor(aşık olmuyor)'.
YanıtlaSil