San yağar
bârân-ı hışm ile tegerg-i pür-belâ
Ol kemân-ebrû kaçan tir ile peykân yağdurur
Ol kemân-ebrû kaçan tir ile peykân yağdurur
NECATİ
" Sevgili, sivri oklarını keman kaşlarından atar.
Bunu görenler de bela dolu öfke yağmuru yağdığını zanneder."
Bunu görenler de bela dolu öfke yağmuru yağdığını zanneder."
Kirpik daha çok gözle birlikte
düşünülmektedir. En büyük özelliği; aşığı yaralaması ve öldürmesidir. Aşığın
bağrını delmek için kılıca, oka, hançere ihtiyacı yoktur. Çünkü sevgilinin
kirpikleri bu işi görmektedir. Burada dikkatimizi çeken önemli unsur, şairin
etrafında bu duruma şahitlik edenlerdir.
Şair; şiirinde çevresindeki insanların buna şahit olduklarını
belirterek, durumun şaşkınlığıyla bela dolu öfke yağmurunun yağdığını
zannettiklerini ifade eder. Oysaki sevgilinin ona her bakışında âşık bunu hep
yaşamaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder