*GERİYE DÖNEN ADAM

 

Yağmur yağıyordu
Benim saçlarımda kırağılar vardı
onun omzuza konmuş bir gül

 

kapıyı açtım,
elinde eski bir bavul
yüzünde daha da eski bir hikaye
geldim dedi, geldim işte

 

sana kendimi getirdim,belki unutmuşsundur
birlikte söylediğimiz şarkıları getirdim
bir kaç gömlek bir pijama attı
tuttuğum notları,
serin volta boylarında adımları sayıp susuşlarımı
elimle büyüttüğüm nazlı bir menekşeyi
gökyüzüne verdiğim dualarımı
çakmağımı,sigaramı,tabakamı
ve kitaplarımı getirdim
döndüm dedi,döndüm işte.

 

içeri girdi aksıyordu bir ayağı
oysa nasılda akardı bayrak gibi önümüzde
nasılda oynardı saçları rüzgarı bulanda
bir ceylan gibi nasıl da koşardı

 

ayağım dedi,
derin bir nefes aldı
İçerde dedi,
bir bakır tas bıraktım
bir kehribar tesbih
birkaç kitap,
birkaç iyi arkadaş
tüketilmiş bir çeza
ve bir ayak,güldü sonra
dedemin yemen çölünde bıraktığı ayağı
ben içerde bıraktım,
kurban olsun ikimizinki de memlekete

 

oturduk,
uzun uzun baktık birbirimize
onüç yıl sonra yeniden karşı karşıya
bir deli gençliği
birlikte düşürmüştük yollara
bir yüreğimiz vardı ve onu koymuştuk ortaya
ben başımı onun omuzuna yaslardım
o taleal okurdu kulağıma
ben bazı geceler oturup ağlardım
o dua ederdi hepimiz adına

 

bir sonbahar akşamında ayrılmıştık
caddelerde arabalar akıyordu
yağmur yağıyordu
babalar
ekmekleri saklamış çeketlerinin altına
korkuyla evlerine koşuyordu
düdükler ötüyordu,sirenler çalıyordu,
şehri kimler çalıyordu?
oysa biz onunla
yüreğimizi koymuştuk ortaya

 

arkasından baktım,
elinde tahta bir bavul,
cebinde ikimizin yüreği
şifadan ayrılık,rahmetten yoksulluk
şen olasın mahpusluk

 

kaldır gözlerini yerden,dedi
onüç yıl dediğin ne ki?
bana mektup yaz,
bir de menekşe resmi yap
ve bir gül gönder anama
kaldır gözlerini yerden,
onüç yıl dediğin ne ki?

 

yürüdü Yusuf
yanıp sönen mavi ışıklar düştü gölgesine
ben onüç yıl bekleyecektim
onüç yıl
kavuşmak için
cebinde rehin götürdü gençliğime

 

İbrahim SADRİ