*İZ DÜŞÜM

 

 

//İz düşürüyorum sensiz zamanlara...//

İzdüşümünü kaybetmiş nokta gibiyim

Yitirmiş olmak mı

Başka bir boyutta olduğunu hatırlamak mı?

En büyük çaresizlik.

Aslını kaybetmiş suret bir yanım,

Ardında kalanım,

Yarım…

Cevherimiz aynı olsa da,

Aramızda kilometrelerle ölçülen,

Aritmetiksel mesafeler net.

Farklı düzlemlerdeyiz,

Başka zeminde.

Bir arada olamadık,

Olamayacağız…

Güneşin doğması,

Mecburi istikamet hayat yolunda,

Bakıp, gördüğüm.

Umudu yeşertmiyor saçtığı ışık.

Sensiz yaşamak varsayım,

Varım demesem de,

Var sayılıyorum.

Gayri safi de asgari tüketen,

Tükenen bir rakamım sadece…

 

 

Zeynep ÖZMEN