Yine bir sonbahar .
Ve yine bir sen derinlerimde .
Deli özlemlerim vardı oysa, öyle çılgın, öyle masum . Sana hiç ulaşamayan düşlerim vardı birde , senin hiç bilmediğin . Sessiz çığlıklarım vardı sonra , hiç duymadın . Başka tenlerde aradın mutluluğu durmadan . Uzatabilseydin elini , uzatsaydın , yanındaydım . Tutardın nefesimi ... Yapamadın , istemedin belki . Belki cesaretin yoktu . Belki işte ; belki ... Tutmadın ellerimi ve ben tutunamadım hayata . Aslında hiç benim olmadın , bakıldığında vardın . Başka bedenler avutmaz seni , yarım kalırsın .
Gün gelir , sevgimi ararsın ...
Oysa ben ; sensiz kurmadım hiçbir hayali . Her nefeste seni istedim kalbime . Her solukta seni çektim içime . Şimdi , sensiz bir sonbaharın dibindeyim . Soğuk , soluk , nefessiz , sessiz ve kimsesiz . Yokluğunu aratmıyor kuruyan yapraklar . Oturup öylece izliyorum ayrılışını ağacından . Ve adını anıyorum sonra sessiz ve korkak . Aslında ben ; hep susuyorum . Ve sen hiç gelmiyorsun . Sonra geçiyorsun karşıma ; " Unutma beni ! " der gibi . Bomboş bakıyorum , hayata bakar gibi ...
Seni çok özledim .
Gözlerime bakmanı , kokunu , sesini , nefesini . Herşeyinle seni özledim . Şimdi gel diyemem sana , ki gelme zaten . Biliyorum , gelirsen daha fazla acıtırsın canımı . Sözler verirsin yine . Sonra ben inanırım , yeniden ve daha çok bağlanırım . Sen gidersi , ben yine kendimle kalırım .
Yani gelme .
Alışmışken yokluğuna , beni tekrar tekrar bitirme .
Dolu satırlarımın bomboş hatırası . Sönmeyen kalbimin , değersiz anısı ; gelme .
Alıştım nasılsa , adını öylece anmaya . Gerek mi var tekrar kanamaya ?
En acısı , seni görmek başkalarıyla . Sen hiç anlamadın , ben hep sana ağladım . Sen hiç bilmezken , ben gizli gizli , seni andım .
Şimdi başkalarının kirli kalpleriyle avunma vaktindir .
Dağıl sevgilim !
Parçalan , kalbim gibi . Ve her bir parçanı at adımın geçtiği tüm sokaklara . Ve ağla ! Gözlerim gibi ... Bir okyanus yap kendine , ve boğul içinde , bana yaptığın gibi . Aynı ben gibi , ben gibi ara beni !
Kalbimdeki yokluğunun ilk gününe hoşbulduk sevgilim . Ve hoşçakal sana .
Koy bir nefes ortaya . Ve adımla yaşa ...
Munise Sultan DENİZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder