Sabah yürüyüşüne çıkmıştım
Baktım bahçede bir erkenci
Biraz yaklaşınca gördüm
Mustafa Kemal'i
Eli şakağında
Tanyerinde gözleri
Düşündüm bir an
Verdiği cesaretle sabahın
Bir yürüyüş önerip
Atam açılırsınız demeyi
Öyle bir duruşu vardı ki Mustafa Kemal'in
Sen yürü çocuk
diyeceğini sandım
Bahçenin bir köşesinde ben
Bir köşesinde Mustafa Kemal
Ah sanki sabah olmayacak
Geceyle kurulu geceden
Öyle bir tuzak
Duyar mı
Duyacak bilirim
Dizlerine uzanmış
ellerini karanlığın
…
Uyanın uyanın ha
Sesleriyle uyandım sabaha
Başucumda Ankara
Kavradım tabancamı sımsıkı
İmalât-ı Harbiye yapımı
Şafak söküyordu
Kavgaya tutuşmuştu
aydınlıkla karanlık
Nefer yazdılar beni
aydınlığın safına
A. Kadir PAKSOY
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder