10 Nisan 2012 Salı

*NİLÜFER



Ben oraya koymuştum, almışlar,
Arasına sıkışık saatlerin.
Çıkarır bakardım kimseler yokken;
Beni bana gösterecek aynamdı, almışlar.

Kışken ilkyaz, sularımda açardı;
Buzlu dağlar gerisine kaçıracak ne vardı?
Eski defterlerde sararırmış yaprak.
Beni bana gösterecek anlamdı, almışlar.

Bir ışıktı yanardı gecelerde;
Akşam, çiçekler uykuya yattı,
Sardı karşı kıyıları karanlık-
Beni bana gösterecek lambamdı, almışlar.


Behçet NECATİGİL

 

1 yorum:

  1. Şiir daima güzeldir ama kendini bulduğum her zaman daha gözdedir. Fon müziği de ayrı anlam katmış. Teşekkürler.

    Beni cezbeden satır " Beni bana gösterecek lambamdı, almışlar."

    YanıtlaSil