7 Mart 2012 Çarşamba

*UÇURTMA



Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki...
Uçurtmayı seviyorlar söz gelişi,
Bir havalandı mı uçurtmaları
Daha da güzelleşiyorlar.
Maviliklerde gözleri
Özgürlüğü yaşıyorlar
Uçurtmalarla birlikte.

Koparıp da iplerini hele
Bir kurtuldular mı ellerinden,
öylesine seviniyorlar ki,
Gidiş o gidiş, bile bile...

Kızalım mı umursamayışlarına?
Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta.
Onlar da birer uçurtma değil mi?

Bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı,
Alıp başlarını gitmediler mi?
Gözümüzden bile esirgerdik
Hangi birinin ipi kaldı elimizde?


Rıfat ILGAZ

1 yorum:

  1. İBRAHİM CEMAL TORUN13 Mart 2012 15:13

    Çocuklar ve biz ondan severiz uçurmaları. Uçurtma; özgürlüğün, tekliğin, yükselişin sembolüdür. Uçurtmalar kendi elimizden yükseldi mi koyarız kendimizi onun yerine.

    YanıtlaSil