yoldan geçiyordu, durdu.. bir
bahçe vardı.. donuk adımlarla,
adım-adım bahçenin duvarına
yöneldi.. donuk gözlerle çiçeklere
baktı, baktı.. çiçekler sıcaktı..
donmuş bir sesle bahçıvana sustu:
- bu çiçekler kesilecek mi? bu
çiçekler gidecek mi?
bahçıvan dizlerine bahçeyi
çöktü.. yüzüne çiçekleri döndü..
bir ışık yanmayordu, yandı, söndü..
elleri gözlerine baktı, gözleri ellerine
aktı.. gözleri ellerini gördü.. elleri
kördü.. sönen ışık yandı.. yanan
ışık söndü.. dün yağmur yağacaktı,
gün döndü, yarın yağdı, bugün
dindi.. ağlayacaktı.. kim
anlayacaktı.
Özdemir ASAF
bahçe vardı.. donuk adımlarla,
adım-adım bahçenin duvarına
yöneldi.. donuk gözlerle çiçeklere
baktı, baktı.. çiçekler sıcaktı..
donmuş bir sesle bahçıvana sustu:
- bu çiçekler kesilecek mi? bu
çiçekler gidecek mi?
bahçıvan dizlerine bahçeyi
çöktü.. yüzüne çiçekleri döndü..
bir ışık yanmayordu, yandı, söndü..
elleri gözlerine baktı, gözleri ellerine
aktı.. gözleri ellerini gördü.. elleri
kördü.. sönen ışık yandı.. yanan
ışık söndü.. dün yağmur yağacaktı,
gün döndü, yarın yağdı, bugün
dindi.. ağlayacaktı.. kim
anlayacaktı.
Özdemir ASAF
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder