Bilmez kimse yüreğindek ki hüzünü, hissetirmez kimseye
Gözler umutla arar okyanuslarda kaybolmuşlukla
Ah Mercanlar, yosunlar gelir mi geriye yitirdikleri?
Kalabalığın içindeki yalnızlık, gecenin siyahında...
Aydınlatır mı yüreğini gökyüzündeki yıldızlar
Deniz kızı ve yunuslar yalnızlardır denizin derinliklerinde
Yüreğindeki kum taneleri kadar sevgiyi haykırsa da
Geçmişi unuturur mu yüreğindeki hüznünü
Ağlara takılma korkusu denizin derinliklerinde
Bulur huzuru yanlız yüzerken denizin derinliğinde
Yürekteki acıları tamir edecek mi bu kaçışlar?
Korkar karadan çok uzaklardan bakar mahzun mahzun
Deniz tanrısına bırakır kendini sevdiğine gitmek için.
Gülay SERTDEMİREL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder