Yaşarken sessizliğin gölgesinde
Hayatımın yalnız bir gününde
Şimdiye kadar hiç duymadığım
Bir sesti o…
Derin duyguların sonsuzluğunda
Kapıldım gecenin kör karanlığına
Birden kara gecemi aydınlatan
Bir ışıktı o….
Kaderin en acımasız kollarında
Yenildim bıraktım tüm benliğimi
Ansızın yeni doğan güneş gibi
Bir umuttu o….
Hüzünlerin yabancı diyarlarında
Bir boşlukta ararken kendimi
Hep hayallerimde yaşattığım
Bir dünyaydı o…
Sevgiye susamış gönlümde
Gözlerim ağlamaklı dolarken
Yağmur gibi,şimşek gibi çakan
Bir aşktı o…
Özlemle dolu coşkular içinde
Güne sığamayacak kadar kısa
Doya doya yaşayamadığım
Bir düştü o…
Sevtap AKDEMİR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder