Bu gönül görgeç yüzünde dane-i anber garîb
Düştü zülfün dâmına bÎçâre muztar garîb
Gedâî
"Bu gönül yüzündeki anber tanesini görünce garipleşerek zavallıcık, saçının tuzağına düştü."
Anber tanesi yüzdeki bendir. Ben, sevgili ile bütünleşmiş,
âşığı kendinden geçiren bir unsurdur.
âşığı kendinden geçiren bir unsurdur.
Saç, kıvrım kıvrımdır. Sevgilinin yüzünü çevreler. Âşık, aşk derdine yakalandığı andan itibaren sevgilinin saçlarında esir kalır. Bu düşünceyle saç tuzak; ben ise bu tuzağın içindeki arpa, buğday gibi avı yakalamak için kullanılan yemdir. Âşık, ona meylettiği andan itibaren tuzağa düşmüş demektir.
Hazırlayan: İbrahim Cemal TORUN
Özel Adana Gündoğdu Koleji
Türk Dili ve Edb. Öğretmeni
www.celaliboylu1.blogspot.com
KAFESTEKİ YEMLERE MEYLEDENLERİN VAY HALİNE!
YanıtlaSilhocam bence de haklısınız o ben ona yem olacaktır vay haline çünkü saçların da esir kalacaktır :D
YanıtlaSil