Kalbimi geveze bir masal kurbağasına çeviren ilah, dut yemiş bülbül ruhu bulaştırma kalbime; korkma. Kaçışların kadar uzak değil aşkım, boğacak kadar derin değil, beklentilere hapsedecek kadar kapalı değil, bezdirecek kadar ısrarcı değil; korkma. Elinde bir çiçek sapıyla dişlerini kaşıyan bir çocuk gibi masum, kaf dağında anka gibi masalsı, elini uzattığıdığında sıcaklığına dokunabileceğin kadar gerçek; korkma. Hiçbir şey edemiyorsa bu kalbi senin 'Naber'in kadar mutlu, hiçbir el titretmiyorsa dokunduğunda, bu kadar kaçak olma; korkma. An 'Dünyanın en rahat yeri'ne başımı koyduğumda başlar ve bir adım ötende biter, beni ansız bırakma; korkma. Masalsa istediğin masal, gerçekse gerçek, herneyse istediğin o olsun, sen ol, sende bi vıraklık hakkım olsun, ne bağlanalım, ne çözülelim, ne ayrılalım, ne birleşelim; hayatı koy suya solmasın, bunun sonu karmaşık düşüncelerin günahıyla yanan bir zaman dilimi olmasın. Sen nezaman varsan ben ozaman varım; sen sadece aşkımdan korkma...(Arzu Zu)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder