Sana verecek bir armağanı ne çok aradığımı.
Hiçbirşey içime sinmedi.
Altın madenine altın sunmanın ne anlamı var.
Ya da okyanusa su.
Düşündüğüm her şey
Doğu'ya baharat götürmek gibiydi.
Kalbimi ve ruhumu vermemin bir yararı yok,
çünkü Sen zaten bunlara sahipsin.
O yüzden Sana bir ayna getirdim.
Kendine bak ve beni hatırla
MEVLANA...
Teşekkürler Mehtap GÜLER
Arzu Tırak .. güzelliğe değil aşka aşıktır insan, Mecnun ile Leyla karşı karşıya geldiklerinde Mecnun, 'Sen Leylaysan ben kimim?' der, Aşık Veysel; 'Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa' der, divan şairleri sevgiliye değil sevgiliye aşık olmaya söylerler o şahane beyitleri, sevgilinin eziyetleri büyütür onların ruhlarını, kavuşmak değildir aslında dilekleri, bizler de öyle değil miyiz peki, sevgililerden çok sevmelere adarız herşeyimizi, sevgililerden usanırız da asla usanmayız sevmekten, en değerli mücevherler bile tutamaz sevgilideki güzelliğin yerini, bizim baktığımız gibi bakamaz kimse sevgiliye çünkü bizim gözlerimizde perde çekilmiştir, sevgililer güzel olmasalar dahi onlardan güzelini görmeyiz bi türlü, şairin dediği gibi heybelerimizde sevgiliden daha güzel bir şey bulunduramayız, onlara verebileceğimiz en güzel hediye bir aynadır, aynada gördüğü şey bizim gerçekten yanıp tutuştuğumuz şey değildir oysaki...
YanıtlaSil