Getirdin ey dil-i âvâre sîneyi bir bir
Ne denli gussa vü gam varsa âşinâ diyerek
Şeyhülislam Yahya
Ey âvâre gönül, ne kadar sıkıntı ve keder varsa
hepsini dostumuz ve
hepsini dostumuz ve
yakınımızdır diye sinemize getirdin.
Şair, ömür boyu keder ve sıkıntıyla bir arada bulunduğunu,
bunların çok eski dostları olduğunu,
dost gibi kendini terk etmediğini belirtiyor.
Haz.İbrahim Cemal TORUN
Özel Adana Gündoğdu Koleji
Paylaşımınız çok güzel hocam
YanıtlaSilŞair, ömür boyu keder ve sıkıntıyla bir arada bulunduğunu,
bunların çok eski dostları olduğunu,
dost gibi kendini terk etmediğini belirtiyosa bunu için bir çabada bulunmuşmudur acaba yanlızlığını gidermek için?
HASAN AYTEKİN
Yorumun için öncelikle teşekkür ederim Hasan.Sorun gerçekten çok doğru ve güzel. İnsanlar bazen yalnızlıktan şikayet eder ve bunun kendilerinden kaynaklandığını hiç düşünmezler, düşünmek istemezler. Abartıyı çok seven Divan edebiyatçılarına baktığımızda yapılarının bu duruma çok müsait olduğunu görürüz; ancak unutulmamalıdır ki şairler derin bir hassasiyet taşırlar. Bizim karşılaştığımız, umursamadığımız durumlar bu hassas insanlarda daha büyük bir etki bırakabilir. Zaten bu hassasiyet olmasaydı mükemmel şiirler yazamazlardı değil mi?
YanıtlaSilİBRAHİM TORUN
aşığın derdi kederi olmasa içi boş bir teneke gibi olur. çıkardığı ses gürültülü söylediği söz anlamsız olur. dert ve kederdir insanı olgunlaştıran bir şeyle yapmaya yada ahvalini kabullenmeye sürükleyen. her halükarda pişirir sahibini. fahrettin
YanıtlaSilZaten Fuzuli dememiş midir: "Yarab, aşk derdiyle kıl aşina beni." İşte bu dertleri çekmektir kişiyi insan-ı kamil yapan.
YanıtlaSilEvet canım kardeşim Fahrettin, bizler derdi, acıyı şapka çıkararak karşılar ve onun ateşi içinde pişerek olgunlaşırız.
İBRAHİM TORUN
Sıkıntı ve kederin bir dost edasıyla ömrü boyunca yanında olduğunu her zaman için onlarla yaşadığını ve onların da dostları gibi kendini bırakıp gitmediğini söylüyor şair.
YanıtlaSilSenin sayende üzüntü ve acıya alıştım. Bu üzüntü acı olmadan yaşamanın anlamı yoktur,bunlar tadı tuzu hayatın. Üzüntü acıyı yaşayarak ben büyüdüm(olgunlaştım)sayende, sen bana tatdırdın üzüntü ve acıyı, onlarla yaşamayı kabullendim. diyor şair bu sözlerinde.
YanıtlaSilÜzüntü, dert, tasa... bunlar aşığın başından hiç eksik olmaz.Aşk acısı çekmek çok zordur çünkü sevgiliyi düşünmeden bir an geçmez.Bu yüzden şair artık bu duygulara aşina olduğunu, onların kendini bir türlü terk etmediğini söylüyor.
YanıtlaSil