Meh durdu mukabil sana buldukça kemâl
Gördü ki özünde sence yok hüsn-i cemâl
Bu gayete yetti incelip gamdan kim
Za'f beden ile bedr iken oldu hilâl
Fuzuli
Ay büyüyüp dolunay olunca kendini seninle karşılaştırmaya,
boy ölçüşmeye kalkıştı;
fakat gördü ki kendinde seninki gibi güzellik yok .
bu düşünceyle-kıskançlıkla-öyle kederlendi ki eriyip gitti ve ayın ondördü iken hilâl haline geldi.
Ayın hilâl veya dolunay olması doğal bir durumdur.
Şair bu olayı hüsn-i tâlil sanatı yaparak başka bir sebebe bağlıyor.
Ayın hilâle dönmesini kendindeki güzellik noksanlığını görüp kıskançlığa düşüp kederlenmesine ve bu kederden eriyip gitmesine bağlıyor.
Hzl. İbrahim Cemal TORUN
Özel Adana Gündoğdu Koleji
T.D. ve Edb.Öğretmeni
Özel Adana Gündoğdu Koleji
T.D. ve Edb.Öğretmeni
Şair burda aslında olağan bir durum olan dolunay halini almış bir ayın hilale dönüşmesini,farklı bir nedene kıskançlıkla gelen üzüntüye bağlamıştır.Şairin bu dizelerde "sen" dediği kişi bence şairi büyüleyecek kadar güzel bir kimliğe sahiptir ve hüsn-i talil sanatı yapılan bu dizeler ona ithafen yazılmıştır.Onun güzelliğinin o kadar büyük olduğunu düşünmektedirki ayın bile kendisini onunla kıyaslayıp üzüntü ve kıskançlığın verdiği üzüntüyle eriyip küçük bi hilal haline dönüştüğünü anlatmak istemiştir.
YanıtlaSilDolunayın büyüleyici güzelliği herkesi etkiler.Şair sevgilisinin güzelliğini övmek için, biraz da mübalağa ile, onu gören dolunayın kıskançlıktan eriyerek hilal haline geldiğini söylüyor.
YanıtlaSil