27 Temmuz 2009 Pazartesi

*YAŞADIKLARIMDAN NELER ÖĞRENDIM ?




YAŞ 5
Anne ve babamın birbirlerine bagırmalarinin beni ne kadar korkuttugunu öğrendim.

YAŞ 7
Meşrubat içerken gülersem içtigimin burnumdan gelecegini öğrendim

YAŞ 12
Bir şeyin değerini anlamanın en iyi yolunun bir süre ondan yoksun kalmak oldugunu öğrendim.

YAŞ 13
Annemle babamın elele tutuşmalarının ve öpüşmelerinin beni daima mutlu ettigini öğrendim.

YAŞ 15
Bazan hayvanların kalbimi insanlardan daha fazla işittiğini öğrendim.

YAŞ 18
gençlik yıllarımın keder, şaşkınlık, ıstırap ve aşktan ibaret oldugunu öğrendim

YAŞ 24
Aşkin kalbimi kırabileceğini ama buna değer oldugunu öğrendim.

YAŞ 33
Bir arkadaşı kaybetmenin en kestirme yolunun ona ödünç para vermek oldugunu öörendim.

YAŞ 36
Önemli olanın başkalarının benim için ne düsündükleri degil, benim kendi .
hakkımda ne düşündüğüm oldugunu öğrendim.

YAŞ 38
Eşimin beni hala sevdigini, tabakta iki elma kaldığında küçügünü almasından anlayabileceğimi öğrendim.

YAŞ 41
Bir insanın kendine olan güveninin, başarısını büyük oranda belirlediğini öğrendim.

YAŞ 44
Annemin beni görmekten her seferinde sonsuz mutluluk duyduğunu öğrendim..

YAŞ 46
Yalnızca minik bir kart göndererek bile birinin gönlunu aydınlatabilecegimi öğrendim.

YAŞ 49
Herhangi bir işi yaptığımdan daha iyi yapmaya çalıştığımda, o işin yapıcılığa dönüştüğünü öğrendim.

YAŞ 50
Sevgi, evde üretilmemişse, baska yerde öğrenmenin çok güç olabileceğini öğrendim.

YAŞ 53
İnsanlarin bana, izin verdiğim biçimde davrandıkların öğrendim.

YAŞ 55
Küçük kararları aklımla, büyük karar

ları ise kalbimle almam gerektigini öğrendim.

YAŞ 64
Mutluluğun parfüm gibi olduğunu, kendime bulaştırmadan başkalarına veremeyeceğimi öğrendim.

YAŞ 70
İyi kalpli ve sevecen olmanin, mükemmel olmaktan daha iyi olduğunu öğrendim.

Sancılar içinde kıvransam bile başkalarına basağrısı olmamam gerektiğini öğrendim.

YAŞ 90
Kiminle evleneceğin kararının hayatta verilen en önemli karar oldugunu öğrendim.

YAŞ 95
Ögrenmem gereken daha pek çok şeyler olduğunu öğrendim.
Dün sabaha karşı kendimle konuştum
Ben hep kendime giden bir yokuştum
Yokuşun başında bir düşman vardı
Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum


Özdemir ASAF

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder